Het identificeren en benutten van goede werkgewoontes en het identificeren en ombuigen van belemmerende werkgewoontes.
In de tien jaar dat Werkwijzen bestaat en met alle ervaringen die daaraan vooraf gegaan zijn, heeft Werkwijzen geleerd dat organisaties vooral in twee categorieën investeren om beter te worden:
- Inrichten en organiseren van de werkprocessen
- Machines en apparatuur
- Processen
- Procedures
- Werkinstructies
- Systemen
- Besturing
- Kennis en vaardigheden, kwalificaties
Samenvattend, de werkstructuur die richting geeft aan het dagelijks werk
2. Houding en gedrag van de professional
- Identiteit
- Competenties
- Motivatie
- Communicatie
- Samenwerking
- Werkgeluk
Samenvattend, de werkbeleving van de professional die richting geeft aan het dagelijks werk
In beide categorieën hebben we met interventies onze bijdrage geleverd. Doordat we veel op en rond de werkvloer aan het werk waren, zagen we dat we met de ontwikkelde interventies vaak maar een deel van het beoogde resultaat bereikten. We merkten ook dat het onderzoeken en duiden van werkgewoontes handvatten bood om organisaties in hun werkpraktijk verder te helpen.
Een werkgewoonte is een gemeenschappelijk geaccepteerde, soms impliciete, manier van het omgaan met verstoringen in een werkproces. Deze complexe zin kun je samenvatten met: “Zo doen wij het hier”. Het kan bijvoorbeeld zijn dat er in een snel doorgegroeide organisatie een paar mensen zijn die het werkproces heel goed kennen. Zij zien dat het werkproces niet lekker loopt en gaan beslissingen voor anderen nemen. Zij nemen, met de beste bedoelingen, verantwoordelijkheden over. Het gevolg is dat andere medewerkers terughoudend worden om hun verantwoordelijkheid te nemen. Er ontstaat een “sterke man” werkcultuur. Door werkgewoontes expliciet onderwerp van ontwikkeling te maken, voegt een organisatie een instrument toe aan haar palet om aan effectiviteit, efficiency en medewerkerstevredenheid te bouwen.