Geen account voor ManagementSite? Lees het artikel hier onder
Tweeëneenhalf jaar geleden ben ik, samen met mijn collega, begonnen met een eigen bedrijfje in training, advisering en (productie)coaching. Midden in de economische crisis. Klanten en hun vragen inspireerden ons om voortdurend met ons vak bezig te zijn. Dat leidde tot zoveel ideeën, dat we afscheid namen van onze baas en voor onszelf begonnen. Alle tijd en energie die we hadden, wilden we besteden aan ons bedrijfje, onze klanten en hun vragen.
Eén van mijn doelen was om genoeg geld te verdienen, zodat ik bepaalde dingen niet meer zelf hoefde te doen. Onderhoud van mijn eigen woning bijvoorbeeld. Sinds ik een eigen huis heb, en dat is al even, heb ik geklust, geschilderd en verbouwd. Dat wilde ik niet meer. Ik wilde genoeg geld verdienen om dat te laten doen.
Ons bedrijfje heeft zich goed ontwikkeld. We hebben mooie opdrachten en verdienen een goed inkomen. Maar het onderhoud van het eigen huis liet even op zich wachten. Dat kan natuurlijk niet blijven duren. Dus bij mijn tussenpersoon een aanvullende hypotheek aangevraagd van 10.000,00 euro. (Bij een hypotheekschuld van 50% van de taxatiewaarde) Moet genoeg zijn om reparatiewerkzaamheden uit te voeren en de gevel weer mooi op te schilderen. Vorige week heb ik de offerte ontvangen. Die zag er goed uit. Tot ik bij de pagina met “benodigde bescheiden” kwam, een lijstje van 15 punten. Voor de zekerheid heb ik even geteld hoeveel documenten de hypotheekverstrekker vraagt. Gaat u even zitten. Tweeëndertig (32) documenten, onder andere: kopieën van de paspoorten van mijn vrouw en mij, jaarcijfers over 2009, 2010 en 2011 van het bedrijfje van mijn vrouw, mijn gezamenlijke VOF en mijn BV, belastingaangiftes over 2009, 2010 en 2011 van mijn vrouw en mij, belastingaanslagen over 2009, 2010, 2011 van mijn vrouw en mij. In het totaal 32 documenten. Belachelijk!
Maar het ergste moet nog komen. Alle gevraagde documenten hebben betrekking op het verleden. Over wat voorbij is. Geen vraag over de orderportefeuille. Geen vraag over uitstaande offertes. Geen vraag over kansen in de markt. Geen vraag over ontwikkeling van dienstverlening. Kortom geen enkele vraag over de verdiencapaciteit van ons bedrijf. Blijkbaar is dat dan weer niet interessant.
Wanneer het ZZP’ers betreft, blijken banken dus alleen maar terug te kijken en niet met de toekomst bezig te zijn. Als ze dat wel zouden doen, wanneer ze wel zouden weten wat er in de markt gebeurt, zouden ze niet alleen meer zekerheid voor zichzelf creëren, maar zouden ze ook voor mij als ZZP’er meerwaarde hebben. Dan zouden ze kansen identificeren. Dan zouden ze verbindingen kunnen leggen. Dan zouden ze me echt kunnen adviseren. Kortom dan zouden ze voor mij toegevoegde waarde hebben. Nu niet! Een zorgelijk gebrek aan professionaliteit bij financiële instellingen als het gaat over de 1.000.000 ZZP’ers die Nederland rijk is.
Ik baal er zo van, dat ik die aanvullende hypotheek waarschijnlijk niet ga nemen. Ik neem van de zomer wel een extra weekje vrij en dan doe ik het hoognodige zelf wel. Jammer voor de stukadoor, jammer voor de schilder, jammer voor de economie!